فواید ورزش برای کودک مبتلا به اوتیسم

							
							osport
						
							بازدید :338

							چهارشنبه 6 بهمن 1395زمان :3:16

							نظر بدهید
						
										1
									
										2
									
										3
									
										4
									
										5

فواید کلی ورزش برای کودک مبتلا به اوتیسم و سندرم آسپرگر

محققان در دانشگاه کالیفرنیا 18 تحقیق مربوط به ورزش و کودک مبتلا به اوتیسم را بررسی کردند. و دریافتند که کودک مبتلا به اوتیسم که در ورزش مشارکت می کند، نتایج زیر را نشان می دهد:

رفتارهای تکراری کاهش می یابد.
کودک علائم تهاجمی را کمتر نشان می دهد.
پیشرفت تحصیلی کودک بهبود نشان می دهد.
توجه به کارافزایش می یابد.
هماهنگی فیزیکی بهبود می یابد.
مهارت های حرکتی بهبود می یابد.

ثابت نگه داشتن وزن

در ایالات متحده تقریبا 15 درصد از کودکان اضافه وزن دارند. اگرچه اضافه وزن در کودک با اختلال اوتیسم تا 19 درصد افزایش می یابد و 36 درصد از کودکان با اختلال اوتیسم در خطر اضافه وزن قرار دارند. بر اساس AutismSpeaks .org در حالیکه چاقبودن هر شخصی را در معرض بیماری های قلبی، دیابتو دیگر بیماری ها قرار می دهد، کودک مبتلا به اوتیسم اغلب مشکلات معده و روده دارد و این مشکل با افزایش وزنبدتر می شود.

مشکلات در مهارت حرکتی ممکن است دلیلی باشد که کودک با اختلال اوتیسم در فعالیت های فیزیکی شرکت نکند. همچنین ممکن است برنامه ریزی و دنبال کردن یک برنامه ورزشی برای او مشکل باشد و نیز از ورزش های تیمی و بازی با بچه های دیگر درمحیط بیرون اجتناب کند. به علت برخی حساسیت های حسی، ورزش برای کودک مبتلا به اوتیسم دردناک و ناخوشایند است.

فواید اجتماعی ورزش

ورزش ها چه انفرادی و چه تیمی، فرصت های اجتماعی را برای کودک مبتلا به اوتیسم فراهم می کند. ورزش های تیمی باید با دقت انتخاب شوند چون کودک با اختلال اوتیسم برای محیط های اجتماعی و ورزش های تیمی آمادگی ندارد. ورزش هایی مثل شنا و دو منفعت بودن در تیم با تأکید بیشتر برعملکرد انفرادی را ایجاب می کند. این ورزش های انفرادی، فرصت تعامل اجتماعی با افراد دیگر در تیم را فراهم می کند.

رفتارهای تکرارپذیر

یک تحقیق کودکان مبتلا به اوتیسم که در دو و شنا مشارکت داشتند را مورد بررسی قرار داده است و دریافته اند که رفتارهای تکرار شونده این کودکان بعد از 60 دقیقه شنا کاهش یافته است. بر اساس AutismSpeaks.orgچون شنا مجموعه ای از رفتارهای تکرار شونده است، نیاز برای این گونه رفتارها را در خارج از استخرکاهش می دهد. تمرینات ایروبیک و دو نیز اینگونه رفتارها را کاهش می دهد.

ملاحظات والدین

کودک شما منحصر به فرد است. ممکن است کودک شما با مهارت های حرکتی مشکل داشته باشد یا به علت مشکلات حسی که ورزش را برای او دردناک می کند، به ورزش بی میل باشد. او از ورزشی که بچه های دیگر در آن مشارکت می کنند اجتناب می کند. اما سود ورزش برای بچه های با اختلال اوتیسم و سندرم آسپرگر آشکار است. پیدا کردن ورزش مناسب، به افزایش انگیزه بچه ها برای ادامه دادن کمک خواهد کرد. بعضی از روش هایی که والدین می توانند به کودک مبتلا به اوتیسم کمک کنند از قرار زیر است:

در علایق کودک خود جستجو کنید. ممکن است ورزش یا فعالیتی وجود داشته باشد که کودک شما به آن علاقه داشته باشد.
تصمیم بگیرید ورزش های تیمی یا انفرادی، کدام یک برای کودک شما بهتر است. ورزش های انفرادی مثل دو ، شنا و ورزش های رزمی . این ورزش ها بدون افزایش فشار ناشی از عضو تیم بودن، ساختار را درست می کند.
با روانشناس کودک صحبت کنید که چگونه ورزش را به برنامه روتین کودک خود اضافه کنید. در خلق یک برنامه منظم که کودک شما هر روز دنبال کند کمک بگیرید.
فعالیت هایی را انجام دهید که مشکلات را بهبود بخشد. برای مثال اگر کودک شما در هماهنگی بین چشم و دست خود مشکل دارد، با تمریناتی مثل پرتاب و گرفتن توپ شروع کنید.
از بازی های رایانه ایکمک بگیرید. تا احساس بازیو ورزش به کودک شما دست دهد.

به خاطر داشته باشید ورزش را شاد و لذت بخش کنید. ورزشو دیگر فعالیت های بدنی به ساختن عزت نفس کودک و به بهبود تناسب اندام کلی کمک می کند. به آرامی شروع کنید و سطح فعالیت های فیزیکی را کم کم افزایش دهید تا با توانایی فیزیکی کودک همسان شود. اگر کودک شما مشکل فیزیکی دارد، قبل از برنامه ریزی برای ورزش ، ابتدا با متخصص اطفال یا دکتر خانوادگی صحبت کنید و مطمئن باشید که مشکلی بر مشکلات نیافزایید.